کاربرد خطوط فیبوناچی برای ارز دیجیتال بسیار زیاد است. ابتدا برای به دست آوردن کاربرد خطوط فیبوناچی برای ارز دیجیتال گزینه اول معرفی کردن خطوط فیبوناچی است. اعداد و نسبت‌های فیبوناچی، که در بازار سهام و همین طور تحلیل‌های تکنیکال برای ارز‌های دیجیتالی کاربرد بسیار زیادی دارد.

فیبوناچی، برگرفته از نام یکی از ریاضیدان‌های معروف در زمان گذشته است. فیبوناچی، یکی از اولین افرادی بود که توانست اعداد هندی و عربی را به کشور‌های اروپایی نشان دهد. یکی از معروف‌ترین اقدامات فیبوناچی، نشان دادن اعداد صفر و یک و مجموع اعداد آن‌ها‌ در یک رابطه است. با توجه به نسبت‌های فیبوناچی، به کمک خطوط به دست آمده از آن، می‌توان سهام و روند قیمتی آن را پیش بینی کرد.

بسیاری از تحلیلگران در این رابطه، به ارزیابی نمودار‌های ایجاد شده برای قیمت سهام و روند آن ارتباط بهینه شده و درستی را می‌طلبند. نسبت فیبوناچی به نقطه‌های مهم و روند آن‌ها‌ تطبیق داده می‌شود. به کمک این نقاط، به سادگی می‌توان به قسمت ورود و خروج یک سهم در بازار را به دست آورد.

کاربرد خطوط فیبوناچی و اهمیت درصد آن در بازار

یکی از نکات مهم در رابطه با کاربردی بودن خطوط فیبوناچی، مهم بودن درصد‌های نشان داده شده در آن است. درصد‌های به دست آمده از نسبت درصد‌ها‌ بین اعداد فیبوناچی است.

البته دنباله‌ای که برای فیبوناچی به دست می‌آید به همراه صفر و یک است. البته هر عدد به دست آمده مجموعی از اعداد قبلی است. البته فیبوناچی نه تنها به پیش بینی‌های ایجاد شده برای قیمت به ما کمک کننده است بلکه در چرخه زمانی نیز برای ترکیب کردن قیمت و زمان تحلیل آن مناسب است.

بنابراین تحلیل بسیار دقیق‌تری را به ما ارائه می‌دهد. البته دلایل متفاوتی برای استفاده از سطوح و همین طور حمایت و مقاومت خطوط فیبوناچی وجود دارد که شامل:

• به دست آوردن روند کاهشی و افزایشی برای قیمت در بازار ارز
• مشخص کردن حد ایجاد شده برای ضرر

سطح حمایت و مقاومت، خود دارای تعاریف دیگری برای خطوط فیبوناچی و کاربرد آن‌ها‌ برای ارز‌های دیجیتالی دارد. حمایت، زمانی که قیمت به این نقطه می‌رسد مشخص کننده تغییر در آن است. با رسیدن به این نقطه، منجر به خرید سهام می‌شود. مقاومت، سطحی از فیبوناچی است که با رسیدن قیمت به این نقطه، تغییراتی به دست می‌آید. بنابراین بهترین نقطه ممکن برای فروش سهام در این بخش وجود دارد.

البته ابزار‌های متفاوتی برای فیبوناچی در رابطه با قیمت‌ها‌ وجود دارد که شامل:

• اصلاح یا بازگشت
• گسترش و یا خارجی
• انبساطی
• پروجکشن و یا بازتابی

در زمانی که بازار در روند مختص به خود در حرکت است نسبت به یک بازه زمانی احتمال برگشت درست به قیمت‌های قبلی را به وجود می‌آورد. البته بعد از گذشت زمان، دوباره تمایل به بهره‌مندی از روند و ادامه حرکت خود برای قیمت‌ها‌ را دارد. به کمک روش اصلاحی، می‌توان به تخمین زدن درصد‌های احتمالی، برای تمام شدن یک حرکت اصلاحی رسید. به این شکل نقاط ورود بسیار مطلوبی را می‌توان به دست آورد.

ابزار گسترشی در خطوط فیبوناچی چیست؟

این ابزار برای پیش بینی، خطوط بازگشتی به هدف قیمت‌های نهایی خواهد بود. با این حال، بازار با یک موج صعودی یا نزولی در خطوط فیبوناچی، حتی در درصد‌ها‌ محاسباتی بالا‌تر، امکان بازگشت را دارد. البته برای مشخص کردن سطح مقاومتی نوین برای سهام موجود، پس از حرکت کردن از سقف قبلی، از این ابزار استفاده می‌شود.

کاربرد خطوط فیبوناچی انبساطی چیست؟

فیبوناچی انبساطی، یکی از ابزار‌هایی است که شباهت بسیار زیادی به فیبوناچی پروجکشن دارد. بنابراین روند صعودی و نزولی را تا نقطه پایان آن محاسبه و ارزیابی می‌کند. فیبوناچی انبساطی یک گزینه ترکیب شده با فیبوناچی گسترش یافته شده و همین طور پروجکشن است.

البته نقاط متفاوتی نیز برای ابزار انبساطی یا پروجکشن وجود دارد. البته این تفاوت بین نقاط ایجاد شده است. تفاوت ابزار انبساطی، بین دو نقطه یا سه نقطه بودن آن است.

فیبوناچی پروجکشن چیست؟

در این نوع از فیبوناچی، سه نقطه برای انجام دادن رسم به کار می‌رود که شامل:

• کف
• سقف
• اصلاح

برای استفاده از این روش خطوط فیبوناچی، ابتدا باید حرکت از قسمت سقف به سمت کف باشد. برای رسیدن به پیش بینی‌ها‌ و همین طور حرکت کردن از کف به سقف، مقاومت آن می‌باشد. هنگامی که پروجکشن، در روند افزایش و یا کاهشی بازار تکرار شود به این تکرار رالی گفته می‌شود.

امواج الیوت چیست؟

یکی از بخش‌های مهم برای تحلیل تکنیکال در ارز‌های دیجیتالی، بهره بردن از امواج الیوت است. فردی با نام رالف نلسون الیوت، این نوع از تحلیل را در قرن بیستم معرفی نمود. بنابراین تمامی مشاهدات و تحقیق‌های انجام شده خود را در قالب یک نظریه بیان نمود.

تغییراتی که به شکل قیمتی برای امواج تکرار شونده به وجود آمدند را توصیف کرد. نظریه ایجاد شده برای امواج الیوت، بر روی مسئله‌های معامله گران در بازار مالی ایجاد شد و رفتار آن به شکل الگو‌های تکرار شونده نمایش داده شد. کاربرد خطوط فیبوناچی برای ارز دیجیتال تنها برای امواج الیوت و همین طور تعیین نقاط بازگشت، سطح حمایتی و مقاومتی آن، برای مشخص کردن نقاط، در به دست آوردن معاملات است.
نقاط بازگشت، سطح حمایتی و مقاومتی، هر یک از این سه حالت، تعریف‌های متفاوتی را برای کاربرد الیوت در خطوط فیبوناچی را به خود اختصاص می‌دهند.

سطح بازگشت، به تریدر‌ها‌ این امکان را می‌دهد که بتوانند به نقطه‌های بازگشت خود برگردند. بنابراین سطوح حمایتی و مقاومتی به این شکل، مشخص می‌شود. سطح‌های به دست آمده، با توجه به حرکت، قیمتی از نظر قبل به دست می‌آیند. این سطوح، امکان و احتمال بازگشت را از بخش کاهشی و قسمت توقف آن را ایجاد می‌کند.
با این حال، ارز‌های دیجیتالی و کاربرد تحلیل‌های موجود بر روی آن‌ها‌، گستردگی و پیچیدگی بیش از اندازه‌ای را برای یک سرمایه گذاری ایده آل به وجود می‌آورد. به همین دلیل، با شناخت بهتر در رابطه با هر یک از تحلیل‌های موجود در بازار، به خوبی می‌توان سود آوری مناسبی را برای ارز‌های دیجیتالی به دست آورد.